Day: February 9, 2021
Աշխատանք «Մեղուն ու մարդը» տեքստի շուրջ
1. Կարդում ենք Ղազարոս Ազայանի «Մեղուն ու մարդը» ստեղծագործությունը:
Մեղուն մեկ անգամ հարցրեց իր տիրոջը.
— Քո կենդանիներից ո՞րն է ամենից օգտակարը:
— Գիտեմ, դու երևի կարծում ես, թե ամենից օգտակարը դու ես, բայց սխալվում ես, — պատասխանեց տերը:
— Ինչպե՞ս, տեր, ո՞րն է այն կենդանին, որ ինձանից ավելի օգտակար է:
— Ոչխարը:
— Այդ հաշիվ չէ, տեր. ոչխարը ինձ հասակակից չէ: Նա մի ահագին կենդանի է, իսկ ես մի միջատ եմ: Դու պետք է ինձ իմ ընկերների հետ համեմատես:
— Շատ բարի. շերամը քեզ պես փոքր է, բայց քեզանից շատ օգուտ է տալիս:
— Շերամը ո՞րն է:
— Շերամն այն իմաստուն որդն է, որ մեզ համար աննման քնքուշ մետաքս է շինում:
— Հա՜, իմացա, այդ այն շատակեր ճիճուն չէ՞, որին անդադար կերակրում եք թթան տերևներով:
— Նա ինքն է:
— Բայց գիտե՞ս, տեր, նրա չափ որ մեզ էլ կերակրեք, մենք մեղրի տեղ ոսկի կշինենք ձեզ համար: Դուք ոչ մի կենդանի չունեք, որ իր կերակուրը մեզ նման ինքը լինի շինելիս և ուրիշներին էլ բաժին լինի տալիս: Այնպես չէ՞, պարոնս:
— Այո, այդ կողմից դու ուղիղ ես. մենք դեպի ձեզ շատ ապերախտ ենք, որովհետև բոլորովին անխնամ ենք թողնում ձեզ…
Մեղուն ուրախացավ տիրոջ պատասխանիցը և թռավ նստեց վարդենու վրա:
2. Վերլուծում ենք ստեղծագործությունը: Ո՞րն էր առակի ասելիքը, եզրակացությունը:
Այս առակի ասելիքը այն է, որ պետք է հարգել քո շրջապատը, համեմատել այն հավասար ուժերի հետ:
3. Տեքստից դուրս ենք հանում գոյականներ, ածականներ, դերանուններ:
Գոյականներ
Ածականներ
Դերանուններ
Մեղուն մեկ անգամ հարցրեց իր տիրոջը.
— Քո կենդանիներից ո՞րն է ամենից օգտակարը:
— Գիտեմ, դու երևի կարծում ես, թե ամենից օգտակարը դու ես, բայց սխալվում ես, — պատասխանեց տերը:
— Ինչպե՞ս, տեր, ո՞րն է այն կենդանին, որ ինձանից ավելի օգտակար է:
— Ոչխարը:
— Այդ հաշիվ չէ, տեր. ոչխարը ինձ հասակակից չէ: Նա մի ահագին կենդանի է, իսկ ես մի միջատ եմ: Դու պետք է ինձ իմ ընկերների հետ համեմատես:
— Շատ բարի. շերամը քեզ պես փոքր է, բայց քեզանից շատ օգուտ է տալիս:
— Շերամը ո՞րն է:
— Շերամն այն իմաստուն որդն է, որ մեզ համար աննման քնքուշ մետաքս է շինում:
— Հա՜, իմացա, այդ այն շատակեր ճիճուն չէ՞, որին անդադար կերակրում եք թթան տերևներով:
— Նա ինքն է:
— Բայց գիտե՞ս, տեր, նրա չափ որ մեզ էլ կերակրեք, մենք մեղրի տեղ ոսկի կշինենք ձեզ համար: Դուք ոչ մի կենդանի չունեք, որ իր կերակուրը մեզ նման ինքը լինի շինելիս և ուրիշներին էլ բաժին լինի տալիս: Այնպես չէ՞, պարոնս:
— Այո, այդ կողմից դու ուղիղ ես. մենք դեպի ձեզ շատ ապերախտ ենք, որովհետև բոլորովին անխնամ ենք թողնում ձեզ…
Մեղուն ուրախացավ տիրոջ պատասխանիցը և թռավ նստեց վարդենու վրա:
4. Բնութագրում ենք դրանցից մի քանիսը:
Օրինակներ՝
Մեղուն՝ հասարակ գոյական, իրանիշ, եզակի թիվ, որոշյալ առում, ուղղական հոլով, ի արտաքին հոլովում
Իմաստուն՝ որակական ածական, դրական աստիճան
Գոյական | Տեսակներ | Թիվ | Հոլով | Հոլովում | Առում | Հոդ |
շերամը | իրանիշ, շնչավոր, հասարակ, նյութական | եզակի | ուղղական | -ի | որոշյալ | -ը |
օգուտ | իրանիշ, անշունչ, հասարակ, վերացական | եզակի | հայցական | -ի | անորոշ | չունի |
տերևներով | իրանիշ, անշունչ, հասարակ, նյութական | հոգնակի | գործիական | -ի | չունի | չունի |
կերակուրը | իրանիշ, անշունչ, հասարակ, նյութական | եզակի | ուղղական | -ի | որոշյալ | -ը |
վարդենու | իրանիշ, անշունչ, հասարակ, նյութական | եզակի | սեռական | -ու | չունի | չունի |
Ածական | Տեսակը | Համեմատության աստիճան |
ամենից օգտակարը | որակական | գերադրական |
իմաստուն | որակական | դրական |
քնքուշ | որակական | դրական |
շատակեր | որակական | դրական |
ուղիղ | որակական | դրական |
Դերանուն | Տեսակ |
իր | անձնական |
ո՞րն | հարցական |
այդ | ցուցական |
ոչ մի | ժխտական |
ձեր | անձնական |
Տարբերության խորանարդի բանաձև
Կատակում են լոռեցիները
Երբ 1919 թ.-ին Լոռեցիների հայրենակցական միությունը Հովհաննես Թումանյանին հրավիրել էր նրա 50-ամյա հոբելյանը նշելու, բանաստեղծը կատակում է. «Գնում եմ լոռեցիների քեֆին, շաշերը հավաքվել են»: Դուստրը՝ 12-ամյա Թամարը, արձագանքում է. «Դու ամենամեծ լոռեցին ես, ուրեմն դու ամենամեծ շաշն ես»: