Պատում դպրոցի մասին

Իմ դպրոցի անունը «Մխիթարհ Սեբաստացի» կրթահամալիր է: Կրթահալիրի տնօրենը Տիար Բլեյանն է: Այն նման չի մյուս դպրոցներին: Կրթահամալիրը իր մեջ ընդգրկում է յոթ դպրոց՝ Արևելյան, Արևմտյան, Հարավային, Հյուսիսային, Միջին ու Ավագ դպրոցներ և Քոլեջ: Ես սովորում եմ Միջին դպրոցում` 7-րդ դասարանում: Դպրոցներում մենք աշխատում ենք համակարգիչներով: Մենք ունենք ուրիշներից տարբերվող դասեր, որոնց ընթացքում մենք սովորում ենք մեր ընտրած առարկան: Կարող ենք ընտրել ինչ-որ լեզու, արվեստ, արհեստ և այլն: Նաև կարող ենք ընտրել մարզաձևեր ֆիզկուլտուրայի դասի համար: Մենք շատ հաճած ենք գնում ճամփորդությունների: Ես շատ-շատ եմ սիրում իմ դպրոցը:

I am Sebastatsi

About my school

My school is an educational complex after “Mkhitar Sebastatsi”. Educational complex’s director is Mister Bleyan. My school is different from other schools. There are 7 schools in our educational complex: Eastern school, Western school, Southern school, Northern school, Middle school, Senior school and College. My school is called Middle. I am in seventh grade. In our school we work on computers. We have different lessons from others. During them we learn our chosen subject. Also we can choose sports. We go to journeys very often. I like my school very, very much.

Interview with other Sebastatsi

To be continued

Задания к тексту «Неизвестный цветок»

Прочитаете рассказ «Неизвестный цветок» А.П. Платонова, стр 3-6. Выполните послетекстовых задания — 5, 6, 7.

Задание 5

а) Прочитайте следующие предложения и выпишите из них антонимы.

Ակսել Բակունց

Ակսել Բակունցը հայտնի հայ գրող էր: Նա ծնվել է 1899 թվականի հունիսի 25-ին, կամ 1889 թվականի հունիսի 13-ին Գորիսում: Բակունցի իրական անունը Ալեքսանդր Թևոսյան է: Նրա անունը դրել էին Գյումրի (այդ ժամանակ՝ Ալեքսանդրապոլ) քաղաքի պատվին: Բայց Ալեքսանդր անունը կորեց, երբ Բակունցը վաղ տարիքում խաղաց դրամատուրգ Բյոռնստեռնե Բյոռնսոնի «Նորապսակները» պիեսի միջի Ակսելի դերը: Դրանից հետո նրան սկսեցին ասել Ակսել, և այդ անունը մնաց:

Բացատրում եմ «Նամակ ռուսաց թագավորին»

Ես կարդացել եմ «Նամակ ռուսաց թագավորին» պատմվածքը: Այն գրել է Ակսել Բակունցը: Պատմվածքում թոռնիկը պատմում է իր պապու մասին, թե նա ինչպիսին է: Նրա հոգսերի, հույզերի և դժբախտությունների մասին: Պապին փնտրում էր քեռի Եգորին: Նա բոլորին հարցնում էր Եգորի մասին, բայց ոչ ոք չգիտեր նրա գտնվելու վայրը: Մի անգամ պապուն ինչ-որ մեկը ասել էր, թե գիտի Եգորի տեղը: Պապին ռուսաց թագավություն նամակ էր ուղարկել, որ օգնի գտնել Եգորին: Պապուն կանչեցին պրիստավի մոտ, բայց վերջինս սխալ հասկացավ պապուն և խփեց: Այդ ժամանակ ես շատ հուզվեցի: Դրանից շատ ժամանակ անցավ, և պապին արդեն մահացել էր: Նա մինչև վերջին րոպեն հավատում էր, որ Եգորը կգտնվի, բայց ավաղ: Վերջին մասը ինձ նույնպես շատ հուզեց: Ճիշտն ասած, չգիտեմ հավանում եմ այս պատմվածքը, թե՛ ոչ: